-29-

Via radio Oranje hoorden wij dat Maastricht bevrijd was. Zeventig kilometer van Venlo vandaan. Op 6 december werd Blerick bevrijd. Het was een oorverdovend geluid. Wij dachten dat het onze stad was. Maar niks hoor, de Maas zat er tussen. De troepen trokken van daaruit verder naar Brabant. Wij hadden nog hoop vanuit het Zuiden waar de Amerikanen zaten.

 

Maar toen kwam het Ardennenoffensief. Er werd weer flink gevochten en de troepen kwamen niets verder. Voor ons kwam de bittere koude winter. De Duitsers werden weer vinniger. Met het gevolg dat op 10 december 1944 de hele binnenstad tot aan de Kolleminder, nu het Julianapark, tot spergebied verklaard werd.

 

Heraus met die Bande"

 

Daar stonden we met ons gezin op straat. Er waren nog twee buren bij en een ouder echtpaar. Het echtpaar Selen. Wij hoorden, dat er nog plaats was in de kelder van het Thomascollege op de Hogeweg. Maar ojee, twee nachten zijn we er geweest. Toen trok pater Vogels, de rector, (ik heb het hem nooit vergeven) de zekeringen uit de elektriciteitkast. Alleen de oude mensen mochten blijven zitten.